Voordat ik het door had werd ik met stoel en al het raam uit geduwd. Ik heb geen hoogtevrees, maar toch is het spannend. Eenmaal buiten kon ik om me heen kijken. Voor me zag ik het Koning Willem I College en onder mij zag ik mensen in en uit het Jeroen Bosch Ziekenhuis lopen. Ik voelde me aanschouwer. Passief. Op (de) hoogte. Het OOG.
Vandaag mocht ik een kijkje nemen in het OOG, locatie Jeroen Bosch Ziekenhuis. Project OOG is een project van Lucas de Man over een menselijke stad waarbij het samen-leven wordt bekeken vanuit 3 perspectieven: ik, de ander en ons.
Twee vliegen in één klap
Een week geleden heb ik mijn arm gebroken tijdens het mountainbiken. Niet ernstig gelukkig, vandaag ging het drukverband er alweer van af. Dit deden ze in het Jeroen Bosch Ziekenhuis en laat daar nou ook een OOG geplaatst zijn. De hoogste zelfs, op 23 meter hoogte. Als we het dan doen, dan doen we het gelijk goed.
In de wachtruimte van het ziekenhuis zat de host al op me te wachten. Ik was de enige vandaag en als ik wilde mocht ik gelijk mee. Na een korte wandeling door het ziekenhuis kwamen we bij het oog. Mensen die wel eens in een achtbaan zijn geweest herkennen de stoel met de beugel. Deze beugel moet je stevig aantrekken, zodat je niet uit het raam dondert. Je wordt namelijk letterlijk met stoel en al het raam uit geduwd. En dan zit je in het OOG.
Moeilijk in woorden te vatten
Eenmaal in het OOG begint de rustgevende stem van Lucas de Man vragen te stellen.
Wat zie je?
In mijn hoofd beantwoord ik de vraag: Het KW1C, het Ricoh gebouw en zelfs een stukje van de HAS als ik me niet vergis.
Maar wat zie je nu echt?
Lucas stelt terechte vragen en dwingt me verder te kijken. En vervolgens wordt er een film afgespeeld die ik niet in woorden kan en wil vatten. Dat moet je namelijk zelf ervaren.
Na twintig minuten in het OOG te hebben gezeten was de ‘voorstelling’ afgelopen. Na afloop vroeg de host wat ik ervan vond. Ik wist het niet. Echt niet. Deze nuchtere jongen had even geen woorden voor wat hij net had gezien.
Zien & gezien worden
Of toch wel?
Beneden in de wachtruimte stond een bord met persoonlijke boodschappen van mensen die in het OOG hebben gezeten.
Ik heb er een paar gelezen en toen kwamen de woorden die ik wilde delen.
Zien & gezien worden.
Alleen, maar liever samen.
Nu weer terug in die mooie stad vol verhalen.
Kom jij OOG kijken?
Tot en met 1 november 2014 hangen er vijf ogen op grote hoogte aan de volgende gebouwen in Den Bosch:
- het ziekenhuis (het Jeroen Bosch Ziekenhuis) op 23 meter hoogte
- een oude fabriek (De Heus) op 16 meter hoogte
- de watertoren (BOEi) op 13 meter hoogte
- een bedrijf langs de A2 (SAP Nederland) op 9 meter hoogte
- een theater/schouwburg (Theater aan de Parade) op 8 meter hoogte
Op de website van OOG Den Bosch vind je meer informatie en kun je jouw plekje reserveren. Daar wil je zeker bij zijn!
Geef een reactie